Ο «μπαμπουίνος» (babuino) είναι ένα από τα έξι ομιλούντα αγάλματα της Ρώμης [έχουμε ήδη αναφερθεί σε άλλα δύο από αυτά, τον Πασκουίνο και την μαντάμα Λουκρέτσια].
Πρόκειται για την απεικόνιση ενός Σειληνού, ξαπλωμένου σε μια βραχώδη βάση, ο οποίος απέκτησε αυτό το λαϊκό παρατσούκλι λόγω της ασχήμιας και της παραμόρφωσης του προσωπου του, έτσι ώστε να μπορεί κάλλιστα να συγκριθεί με μια μαϊμού.
Όταν τον Σεπτέμβριο του 1571 χορηγήθηκε από τον Πίο Ε’ η άδεια και η απαραίτητη ποσότητα νερού για την ύδρευση του μεγάρου ενός ευγενή, αυτός, θέλοντας να τιμήσει τον πάπα, αποφάσισε την κατασκευή μιας βρύσης για δημόσια χρήση, μπροστά από το μέγαρό του, στην θέση και στην οδό που στέκεται και σήμερα. Θέλησε μάλιστα να στολίσει την τετράγωνη ρωμαϊκή γρανιτένια λεκάνη της βρύσης, τοποθετώντας το άγαλμα του Σειληνού στην κορυφή της. Οι Σειληνοί, δαίμονες των ρεόντων υδάτων, απεικονίζονταν κατά την ελληνιστική εποχή σαν γέροι παχύσαρκοι, τριχωτοί, γυμνοί ή ντυμένοι με δέρμα κατσίκας.
Ο Σειληνός δεν θα είχε γίνει τόσο δημοφιλής, αν ο Καρδινάλιος Ντέτζα, ο οποίος κατοικούσε κοντά στην βρύση, δεν είχε πάρει τη συνήθεια, κάθε φορά που περνούσε από μπροστά, να βγάζει το καπέλο και να υποκλίνεται με σεβασμό. Ίσως λίγο μύωπας, νόμιζε πως ήταν το άγαλμα ενός αγίου: ο Σειληνός έγινε μύθος, αντικείμενο αστείων και σατυρικών επεισοδίων, έγινε σύμβολο όχι μόνο για τον δρόμο, στον οποίο έδωσε και το όνομα (via del babuino), αλλά και για όλη την πόλη. Αργότερα στο άγαλμα θα αρχίσουν να κρέμονται οι “babuinate“, τα ανώνυμα μηνύματα που περιείχαν έντονες και καυστικές πολιτικές σάτιρες και που απευθύνονταν στον Πάπα, ή σε άλλους σημαντικούς της εποχής. Έτσι ο «μπαμπουίνος» έγινε μέλος της « Συνόδου των ευφυολόγων», όπως ονομαζόταν, η ομάδα των «ομιλούντων» αγαλμάτων της πόλης.
Λόγω των εργασιών για την κατασκευή του αποχετευτικού συστήματος, το 1877 η κρήνη διαμελίστηκε: Η δεξαμενή χρησιμοποιήθηκε για άλλη κρήνη στην Φλαμινία οδό, ενώ το άγαλμα τοποθετήθηκε στο εσωτερικό ενός μεγάρου. Μόνο το 1957, μετά από ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που πραγματοποιήθηκε από ορισμένους πολίτες, ο Σειληνός επέστρεψε στην οδό στην οποία έδωσε το όνομα του, για να στολίσει και πάλι την αρχαία ρωμαϊκή λεκάνη όπου κάποτε ποτίζονταν τα άλογα.
Η κρήνη βρίσκεται δίπλα στον βυζαντινό ναό του Αγίου Αθανασίου των Ελλήνων (καθολικός) και δύο βήματα από την πιάτσα ντι Σπάνια.
Ο «μπαμπουίνος» βρίσκεται εδώ.
Leave A Comment