Το μπαλκόνι της μητέρας του αυτοκράτορα

Στη γωνία που σχηματίζει η πιάτσα Βενέτσια με την βία ντελ Κόρσο (via del Corso) βρίσκεται το Palazzo Bonaparte (μέγαρο Βοναπάρτη) το οποίο χτίστηκε για την οικογένεια D’ Este το 1660. Το Palazzo Bonaparte κατοικήθηκε από την Λετίτσια Ραμολίνο Βοναπάρτη (Letizia Ramolino Bonaparte), την μητέρα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, μέχρι το θάνατό της (1836).Διέφυγε από την Κορσική λόγω μιας εξέγερσης το 1793 και κατέφυγε πρώτα στην Μασσαλία και τρία χρόνια αργότερα στο Παρίσι. Αφού συνόδευσε τον Ναπολέοντα στην νήσο Έλβα, εγκαταστάθηκε μαζί με άλλα μέλη της οικογένειας του Ναπολέοντα στην Ρώμη, όπου και θα πεθάνει εκεί. Αγόρασε το μέγαρο το 1818 για 27 χιλιάδες γρόσια και κατοίκησε για 18 χρόνια στον «όροφο των ευγενών» (piano nobile), σε ένα διαμέρισμα με εννιά σαλόνια, στο ισόγειο. Δεν έβγαλε ποτέ τα μαύρα από την ημέρα του θανάτου του Ναπολέοντα. Ζούσε αποτραβηγμένη και αφιέρωσε τα τελευταία της χρόνια στην απομόνωση και την προσευχή.

 

Στον πρώτο όροφο υπάρχει το διάσημο σκεπαστό μπαλκόνι (mignano), ένα από τα 3 εναπομείναντα στην Ρώμη, το οποίο είναι καλυμμένο πλήρως με πράσινα πατζούρια. Εκεί πέρασε μεγάλο μέρος από τις τελευταίες μέρες της η Λετίτσια Ραμολίνο Βοναπάρτη, παρακολουθώντας, αόρατη και σχεδόν τυφλή, τον κόσμο που περνούσε κάτω από το μπαλκόνι, ρωτώντας την κυρία των τιμών που την συνόδευε αν οι περαστικοί σήκωναν το βλέμμα τους προς το σπίτι της μητέρας του αυτοκράτορα.