H Madama Lucrezia (μαντάμα Λουκρέτσια- κυρία Λουκρητία), είναι ένα από τα έξι «ομιλούντα αγάλματα» της Ρώμης, το μοναδικό γυναικείο.
Πρόκειται για μια γιγαντιαία ρωμαϊκή προτομή με ύψος γύρω στα 3 μέτρα, που βρίσκεται τοποθετημένη σε ένα βάθρο, στην γωνία μεταξύ του παλάτσο Βενέτσια (palazzo Venezia) και την Βασιλική του Αγίου Μάρκου, στην ομώνυμη πλατεία.
Η προτομή της Madama Lucrezia ήταν δώρο του Παύλου Β’ στην Λουκρητία του Αλάνιο, ερωμένη του βασιλιά της Νάπολης, Αφόνσο της Αραγονίας.
Αν και δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με σιγουριά η ταυτότητα της μορφής που απεικονίζεται, είναι πολύ πιθανόν να πρόκειται για την θεά Ίσιδα.

Ο χαρακτηρισμός του «ομιλούντος αγάλματος» οφείλεται από τα κείμενα που οι αρχές έβρισκαν αναρτημένα νωρίς το πρωί, πάνω σε αυτά τα αγάλματα. Πρόκειται για σατυρικά κείμενα, αρκετές φορές σκληρά και κοροϊδευτικά, που άγνωστοι άφηναν το βράδυ, εκφράζοντας την λαϊκή, πολλές φορές ασεβή και σκληρή, σάτιρα προς τις αρχές, τους διοικούντες και γενικά τα πιο γνωστά δημόσια πρόσωπα της Ρώμης κατά τον 14ο και 15ο αιώνα. Ήταν, ακριβώς, η «φωνή» του λαού.
Κάποτε, σύμφωνα με την παράδοση, οι περαστικοί έπρεπε να δείχνουν σεβασμό προς την μαντάμα Λουκρέτσια, βγάζοντας το καπέλο και κάνοντας μια υπόκλιση προς το μέρος του αγάλματος. Έτσι η ημέρα θα τους ήταν ευνοϊκή.
Όταν το 1591, ο Πάπας Γρηγόριος ΙΔ’ βρίσκονταν στα πρόθυρα του θανάτου, διέταξε να τον μεταφέρουν στο παλάτσο Βενέτσια, όπου ήλπιζε για κάποια βελτίωση της υγείας του (χάρη στον ψηλό φράκτη που το περίφραζε και που περιόριζε τον υπόκωφο θόρυβο της πόλης). Όμως βελτίωση στην υγεία δεν υπήρχε και ο πάπας πέθανε. Ο Λουκρητία αποφάνθηκε πως «ο θάνατος πέρασε ανάμεσα από τα παλούκια του φράκτη».

H μαντάμα Λουκρέτσια βρίσκεται εδώ.