Πηγαίνοντας στην πλατεία Τρέβι (piazza di Trevi) για να θαυμάσει κανείς την ομώνυμη φοντάνα ντι Τρέβι, λίγες φορές θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε μια εκκλησία μπαρόκ που βρίσκεται στην πλατεία, η οποία έχει μια ιδιαίτερη σημασία και ιστορία.
Η εκκλησία των Αγίων Βικέντιου και Αναστασίου (Santi Vincenzo e Anastasio a Trevi) ονομάζεται και «ποντιφική εκκλησία» γιατί στο εσωτερικό του ναού, σε μια κρύπτη απρόσιτη στο κοινό, φυλάσσονται σε ειδικά δοχεία τα εσωτερικά όργανα, τα σπλάχνα, των παπών, τα οποία αφαιρούνταν κατά την εκτέλεση της ταρίχευσης. Ήταν μια συνήθεια που ξεκίνησε το 1590, από τον πάπα Σίξτο Ε’ και διήρκησε μέχρι το 1903, έτος όπου ο πάπας Πίος Ι’ διέκοψε αυτή την μακάβρια παράδοση.

Η πλατεία της Fontana di Trevi. Στο βάθος η εκκλησία των Αγίων Βικέντιου και Αναστασίου

Ένα άλλο όνομα με το οποίο είναι γνωστή η εκκλησία είναι « ο καλαμιώνας», όνομα που οφείλεται στους 18 κίονες που κοσμούν την πρόσοψη και μοιάζουν με καλαμιές.
Η εκκλησία στυλ μπαρόκ χτίστηκε από τον Martino Longhi il Giovanne (Μαρτίνο Λόνγκι ο Νεώτερος) για λογαριασμό του καρδινάλιου Giulio Mazzarino (Ιούλιος Μαζαρίνος) μεταξύ του 1644 και του 1650, μετατρέποντας μια ήδη υπάρχουσα μεσαιωνική εκκλησία. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της εκκλησίας είναι η παρουσία δύο γυμνόστηθων νεανίδων που στηρίζουν αριστερά και δεξιά την πρόσοψη, καθώς και η προτομή της ανιψιάς του καρδινάλιου. Αξίζει να υπογραμμίσουμε πως η παρουσία γυμνόστηθων γυναικών αλλά και λαϊκών στην πρόσοψη ενός ναού, εκτός από σπάνιο αποτελεί και μοναδικό δείγμα για μια εκκλησία της Ρώμης.
Το 2002 ο Πάπας Παύλος Ιωάννης Β’ δώρισε την εκκλησία στην βουλγαρική ορθόδοξη κοινότητα, η οποία την μετονόμασε σε «εκκλησία των αγίων Κυρίλλου και Μεθόδιου».

Οι γυμνόστηθες νεανίδες στην πρόσοψη