Οι δίδυμες εκκλησίες

Οι δίδυμες εκκλησίες, όπως ονομάζονται, η Σάντα Μαρία ιν Μοντεσάντο – Santa Maria in Montesanto – (1675) και η Σάντα Μαρία ντέι Μιράκολι – Santa Maria dei Miracoli – (1678), βρίσκονται στην πιάτσα ντελ Πόπολο (πλατεία του Λαού/piazza del Popolo) και κτίστηκαν με εντολή του πάπα Αλέξανδρου Ζ’ αλλά ολοκληρώθηκαν μόνο μετά τον θάνατό του. Η κατασκευή τους μετέβαλε βαθιά τα χαρακτηριστικά της πλατείας, δίνοντάς της μια όψη μπαρόκ. Η οικοδόμηση των δύο εκκλησιών ξεκίνησε από τον Carlo Rainaldi και ολοκληρώθηκε από τον Gian Lorenzo Bernini, με τη συνεργασία του Carlo Fontana.

Ο ναός παίρνει το όνομα του από μια μικρή εκκλησία της Σικελίας την οποία αντικατέστησε και που ανήκε στους Καρμελιτάνους μοναχούς της επαρχίας του Monte Santo στη Σικελία. Χτίστηκε με πρωτοβουλία του Πάπα Αλεξάνδρου Ζ’ το 1662, αλλά το έργο αναστάλθηκε για το θάνατο του πάπα το 1667. Η οικοδόμηση συνεχίστηκε το 1673, υπό την εποπτεία του Μπερνίνι και την συνεργασία του Carlo Fontana. Ολοκληρώθηκε το 1679.

Από το 1953 η εκκλησία έγινε η έδρα της “Λειτουργίας των καλλιτεχνών”, όπου κάθε Κυριακή, για παραπάνω από πενήντα χρόνια, στην Θεία Λειτουργία παίρνουν μέρος εκπρόσωποι από τον κόσμο του πολιτισμού και της τέχνης. Επίσης σε αυτή την εκκλησία λαμβάνουν χώρα και οι κηδείες των ανθρώπων από τον κόσμο της κουλτούρας και της τηλεόρασης.

Η κατασκευή του ναού σχετίζεται με ένα θαύμα που συνέβη, σύμφωνα με την παράδοση, στις 20 Ιουνίου 1325, όταν μια γυναίκα, κοντά στον Τίβερη, για να σώσει το παιδί της που είχε πέσει στο νερό επικαλέστηκε την εικόνα της Παναγίας που ήταν ζωγραφισμένη στο τοιχίο κατά μήκος του ποταμού. Η διάσωση του παιδιού επέβαλε την κατασκευή ενός παρεκκλησιού αφιερωμένο στην Παναγία, στις όχθες του Τίβερη. Επειδή η περιοχή κατά μήκος του Τίβερη ήταν όλο και πιο ανθυγιεινή και υποκαιόταν στις συνεχείς πλημμύρες του ποταμού, το 1661 ο Πάπας Αλέξανδρος Ζ’ διέταξε να κατασκευαστεί στην πιάτσα ντελ Πόπολο μια νέα εκκλησία όπου θα διατηρούνταν το αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας των Θαυμάτων. Η νέα εκκλησία άρχισε να οικοδομείται μόνο 14 χρόνια μετά την διαταγή του Πάπα, το 1675 και 13 χρόνια μετά την ίδρυση της λεγόμενης δίδυμης εκκλησίας, της Santa Maria di Montesanto. Ο ναός ολοκληρώθηκε το 1679 και δύο χρόνια αργότερα άνοιξε για το κοινό.

Οι δύο εκκλησίες έπρεπε να ήταν δύο συμμετρικά κτίρια, αλλά ο διαθέσιμος χώρος στην αριστερή πλευρά ήταν μικρότερος. Ο Rainaldi έλυσε το πρόβλημα, δίνοντας στην Santa Maria dei Miracoli (δεξιά) έναν οκταγωνικό τρούλο και στην Santa Maria in Montesanto (αριστερά) ένα δωδεκάγωνο τρούλο, «συμπιέζοντας» επιδέξια την τελευταία στον διαθέσιμο χώρο. Οι εσωτερικοί χώροι των δύο εκκλησιών είναι διαφορετικοί, ελλειπτικός στη Santa Maria in Montesanto και κυκλικός στην Santa Maria dei Miracoli. Παρόλα αυτά, και οι δύο εκκλησίες φαίνονται από την πλατεία ολόιδιες, αποτέλεσμα ενός οπτικού φαινόμενου. Για τους δύο πρόναους χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιες κολόνες που κοσμούσαν το κωδωνοστάσιο του Αγίου Πέτρου, το οποίο κατεδαφίστηκε από τον πάπα Ιννοκέντιο Ι’.

Κάτω από τις δύο εκκλησίες βρίσκονται τα απομεινάρια δύο πυραμοειδούς σχήματος τάφων ρωμαϊκής εποχής, όμοιους με την πυραμίδα του Caius Cestius (Γάιου Κέστιου) .

ΟΙ δυο εκκλησίες βρίσκονται στην γνωστή «τρίαινα» (tridente), την κορυφή ενός τριγώνου απ’ όπου ξεκινούν οι τρεις δρόμοι που οδηγούν στην καρδία της πόλης (βια ντελ Μπαμπουίνο, βία ντελ Κόρσο και βια ντι Ριπέτα).