Μετά την αποκατάσταση των υδραγωγείων του 1570 και την αύξηση της παροχής νερού στην πόλη, με εντολή του πάπα Γρηγορίου ΙΓ΄ σχεδιάστηκε η πραγματοποίηση ορισμένων κρηνών που θα εξυπηρετούσαν το κέντρο της πόλης. Η τελευταία που φιλοτεχνήθηκε από τον Τζάκομο ντέλα Πόρτα τοποθετήθηκε στο Κάμπο ντε Φιόρι.
Η κρήνη αποτελούνταν από μια εξωτερική οβάλ λεκάνη που βρίσκονταν τοποθετημένη, λόγω της χαμηλής πίεσης του νερού, κάτω από το επίπεδο του δρόμου και ήταν προσβάσιμη διαμέσου τεσσάρων σκαλοπατιών. Περιείχε μια άλλη κομψή οβάλ λεκάνη από λευκό μάρμαρο, με κυρτό προφίλ και διευρυμένο χείλος, στις πλευρές του οποίου ήταν σκαλισμένες δύο λαβές σε σχήμα κρίκου με ένα ρόδο στο κέντρο. Τέσσερα χάλκινα δελφίνια έριχναν το νερό στην εξωτερική λεκάνη.
Ακόμα και τότε, όπως και σήμερα, στην πλατεία Κάμπο ντε Φιόρι υπήρχε μια λαϊκή αγορά, κυρίως λαχανικών και λουλουδιών (εξ ου και το όνομα). Παρά τα διατάγματα, τις απαγορεύσεις, τα πρόστιμα, ακόμα και τις σωματικές τιμωρίες, οι θαμώνες επέμεναν να ρίχνουν τα απορρίμματα και τα περισσεύματα της αγοράς στην κρήνη χρησιμοποιώντας την σαν κάδο απορριμάτων. Μόνο το 1622 στάθηκε δυνατό να σταματήσει αυτό το μακελειό με ένα μέτρο αναμφίβολα πρωτότυπο: Αφαιρέθηκαν τα δελφίνια (τα οποία από τότε χάθηκαν) και τοποθετήθηκε ένα θολωτό καπάκι από τραβερτίνη, με ένα μεγάλο «πόμολο» στο κέντρο, το οποίο έδωσε σε ολόκληρη την κρήνη την μορφή μιας γιγαντιαίας…σουπιέρας. Η ροή του νερού εξασφαλίστηκε διατρυπώντας το κέντρο των ρόδων στις πλευρές της λεκάνης.
Ο άγνωστος γλύπτης, δημιουργός του καλύμματος, τοποθέτησε στην βάση του πόμολου την κυκλική επιγραφή: «Αγάπα τον θεό και να μην αποτυχαίνεις. Κάνε το καλό και άσε τους άλλους να μιλάνε. MDCXXII».
Leave A Comment